• Amplía información e avalíache:
http://www.iessuel.es/religion/tercero/losprimerocristianos/ejercicio1. htm
A Biblia e as miñas competencias: A Igrexa primitiva
Os comezos da Igrexa nárranse no Novo Testamento, no libro dos Feitos dos Apóstolos, que se redactou entre o 55-60 d. C.
O seguinte relato describe o ideal da comunidade de bens na Igrexa primitiva e as dificultades que existían para practicalo.
3.1 A primeira comunidade cristiá
( Hech 4, 32-37; 5, 1-10)
«O grupo dos crentes tiña un só corazón e unha soa alma: ninguén chamaba seu propio nada do que tiña, pois o posuían todo en común.
Os apóstolos daban testemuño da resurrección do Señor Jesús con moito valor. E miráballos a todos con moito agrado.
Entre eles non había necesitados, pois os que posuían terra ou casas vendíanas, traían o diñeiro do vendido e poñíano aos pés dos apóstolos; logo distribuíase a cada un segundo o que necesitaba».
Leste foi o caso de José, un levita nado en Chipre, a quen os apóstolos chamaban Bernabé. Leste tiña un campo, vendeuno, trouxo o diñeiro e púxoo ao dispor dos apóstolos.
Pero un home chamado Ananías, de acordo con Safira, a súa muller, vendeu unha propiedade e quedou cunha parte do prezo, sabéndoo a súa muller; despois levou o resto e púxoo aos pés dos apóstolos.
Pero Pedro díxolle: “ Ananías, como é que Satanás apropiouse do teu corazón para que mintas ao Espírito Santo e reteñas parte do prezo da propiedade? É que non a podías reter cando a tiñas?
E unha vez vendida, non eras dono lexítimo do prezo? Por que puxeches no teu corazón esta decisión? Non enganaches a homes, senón a Deus”.
Ao oír Ananías estas palabras, esborrallouse e expirou. E estendeuse un gran temor entre todos os que o oían contar.
Apareceron uns mozos que o envolveron en lenzos e levárono a enterrar. Aconteceu, unhas tres horas máis tarde, que entrou a súa muller sen saber o que sucedera, e Pedro preguntoulle: “Dime se vendestes a propiedade por tanto”. Ela respondeu: “Si, por tanto”. Entón, Pedro díxolle: “Por que vos puxestes
de acordo para tentar ao Espírito do Señor? Mira, os pés dos que acaban de enterrar ao teu marido están á porta e tamén che van a levar a ti”. Enseguida esborrallouse aos seus pés e expirou».
3.2 Quen son os protagonistas
❚ Bernabé, que significa «fillo da consolación». Xunto con San Pablo ( Hech 12, 25), foi un dos maiores misioneiros cristiáns.
❚ Ananías, que significa «Yahvé respondeume», e Safira, ‘«fermosa».
3.3 Para interpretar correctamente o relato
Este texto non quere contar a historia completa sobre a primitiva Iglesia, quere ensinar o ideal de compartir os bens que debe practicar toda comunidade cristiá.
Por iso, pon dous exemplos: un positivo, o de Bernabé, que non era obrigatorio, pero si moi valorado na comunidade; e outro negativo, o de Ananías e Safira, cuxos pecados non foron quedar con diñeiro, senón mentir e enganar a Deus e á comunidade.
3.4 Que nos ensina para a vida diaria
O relato ensina a descubrir a presenza do Espírito Santo na Igrexa e na vida diaria dos cristiáns, e os valores de compartir os bens, dicir a verdade e evitar a mentira con Deus, cos demais e consigo mesmo. Tamén ensina que enganar é como «morrer», porque os demais non cren nas palabras e nos comportamentos do mentireiro.
1 Le e completa cada frase:
a) Os comezos da Igrexa nárranse en…
b) As actividades da primeira comunidade cristiá eran…
c) Este texto bíblico quere ensinar…
d) Tres valores e antivalores dos seus personaxes son…
e) Aprendín que para mellorar a miña relación cos grupos aos que pertenzo debo…
2 Exponche: por que é importante dicir a verdade?
