lunes, 21 de febrero de 2022

3º iso: T.5: Xesucristo, moral e vida: Comezamos: A conversión a Jesús promove a vida humana + T.5.1: EXPERIENCIAS HUMANAS E CRISTIÁS, P. 59, 1 A 6.

A moral católica sobre a vida humana. Reflexionamos Para situarnos ❚ A fame no mundo. Anna Romano, unha moza italiana, descubriu que estaba embarazada, e que o seu noivo xa estaba casado e tiña un fillo. A súa parella abandonouna e aconselloulle que abortase porque el non se ía a facer cargo do bebé. Pero Anna decidiu seguir co seu embarazo e escribiu unha carta ao papa Francisco, contándolle a súa situación. Despois, o papa chamouna por teléfono: «Esta chamada de poucos minutos cambiou a miña vida. O Papa chamoume e díxome que tivera moito valor e fora moi forte por decidir ter ao meu fillo, mesmo despois de ser abandonada polo seu pai. E prometeume que o bautizará persoalmente. »(…) Díxome que lera a miña carta, que nós os cristiáns non temos que deixar perder a esperanza. Cando lle dixen que quería bautizar ao meu fillo pero que tiña medo de que non fose posible por ser nai solteira e divorciada, o santo pai díxome que el se ofrecía a impoñer o sacramento ao meu pequeno». E Anna decidiu que o seu fillo chamarase Francisco igual que o Papa. (ABC, 6 de setembro de 2013). ❚ O valor de ser nai. Segundo a FAO (Organización das Nacións Unidas para a Alimentación e a Agricultura): «No período 2011-13 había un total de 842 millóns de persoas —ao redor dunha de cada oito persoas no mundo— afectadas de fame crónica, é dicir, que habitualmente non comen o suficiente para levar unha vida activa». (http://www.fao.org/publications/sofi/es/). ❚ Estar vivo. «Acaba de soar o meu espertador interior —sen o meu permiso— ás 6.12 da mañá. O meu primeiro momento de consciencia foi dar grazas a deus por este don precioso da vida que me vai regalando. Hoxe cumpro 53 anos. (…) Para min son os máis especiais que vivín. Neste último ano toquei a posibilidade real da morte. Sentina moi de preto! Máis preto que nunca! (…) Poder abrir os ollos hoxe á vida de novo é unha sensación moi apracible. Grazas, Deus! Por esta nova oportunidade que me concedes». (Alejandro F. Barrajón: Síntome bendicido! Camiños de liberación, 2013, n.º 161). Dialogamos 1 Que feito chámache máis a atención? Por que? 2 Que lle dirías a Anna Romano? E ao seu «noivo»? Por que? 3 Que valores e comportamentos deben practicar os cristiáns para defender a vida humana? Comezamos A conversión a Jesús promove a vida humana O sentido relixioso do ser humano faille buscar a Deus, principalmente nas experiencias máis profundas da súa vida. Deus responde a esta procura e necesidade revelándose na Historia da Salvación. Faio de forma completa no seu Fillo Jesús, o Mesías e Salvador prometido por Deus ao pobo de Israel. Por todo iso, en Xesucristo cúmprese a Historia da Salvación. Despois da súa resurrección, as persoas seguen atopándose con Jesús. E este encontro persoal con El transforma á persoa e cámbialle a súa forma de vivir e comprender a historia, a vida, etc. A fe e conversión a Jesús leva a comprometerse para acabar cos actuais atentados contra a vida humana. Así, os cristiáns, transformados polo encontro con Jesús, valoran e comprométense a defender a vida humana, principalmente a vida dos máis pobres e indefensos. E, a practicar a moral cristiá da vida humana. • Por que en Xesucristo cúmprese a Historia da Salvación? • Que sentirías se vivises a situación da imaxe? Resultado de imaxes para misioneira católica axudando aos leprosos Vídeo dunha misioneira católica axudando aos leprosos: https://www.religionenlibertad.com/mundo/70841150/Estrela-10-anos-como-misioneira-con-os- leprosos-de-Mozambique- AEs-impresionante-como-Deus- empujaA.html T.5.1: EXPERIENCIAS HUMANAS E CRISTIÁS, P. 59, 1 A 6. • Web de Miriam Fernández: http://www.miriamfernandez.org/ • Vídeo «Miriam Fernández – Un novo día»: • Vídeo do seu testemuño persoal: «Miriam Fernández en “O Que De verdade Importa”»: A conversión cristiá e a igrexa «Jesús chama á conversión. Esta chamada é unha parte esencial do anuncio do Reino: “O tempo cumpriuse e o Reino de Deus está preto; convertédevos e crede na Boa Nova” ( Mc 1,15). Na predicación da Iglesia, esta chamada diríxese primeiramente aos que non coñecen aínda a Cristo e o seu Evanxeo. Así, o Bautismo é o lugar principal da conversión primeira e fundamental. (…) A chamada de Cristo á conversión segue ecoando na vida dos cristiáns. Esta segunda conversión é unha tarefa ininterrompida para toda a Igrexa». (Catecismo da Igrexa católica. 1997, nº 1427 e 1428). A conversión cristiá A palabra «conversión» significa «cambio de vida e mentalidade» ( Mc 1, 14). A persoa convértese a Jesús cando se atopa con El, ten fe nel, practica a súa mensaxe, quere parecerse a El e vivir as súas mesmos sentimentos e valores. A meta da conversión é chegar a ser santos como Deus ( Mt 5, 48). Jesús é o maior exemplo e camiño para chegar a ser santos ( Jn 14, 6). Experiencias humanas e cristiás No mundo actual crecen os atentados contra as persoas: a fame, o terrorismo, o alcoholismo, a eutanasia activa, o aborto, a experimentación con embrións humanos sen control ético, as drogas, a escravitude de millóns de persoas, etc. Estas situacións desenvolven a «cultura da morte», porque destrúen e deshumanizan a vida humana. O encontro persoal e a conversión a Cristo transforma ao cristián e lévalle a promover a «cultura da vida»: unha civilización do amor e unha moral da vida baseada na bioética e en valores universais e relixiosos da vida humana, a dignidade humana, etc. O seguinte testemuño mostra o compromiso pola «cultura da vida», que xorde da conversión a Deus, e ao seu Fillo Jesús. 1.1 Miriam Fernández e o seu compromiso coa vida Miriam Fernández naceu con parálise cerebral. É filla biolóxica dunha nai adolescente e foi adoptada por unha familia numerosa. Ao nacer, os médicos dixeron que nunca podería camiñar. Hoxe, grazas á súa fe en Deus e ao apoio da súa familia, é capaz de andar coa axuda dun andador, e utiliza a súa discapacidade para crecer como persoa e como «ferramenta para facer felices aos demais». En 2008 gañou a segunda edición do programa televisivo «Ti si que vales». A canción coa que gañou tivo 1,6 millóns de reproducións en Youtube. E con 20 anos, fixo realidade o seu soño de sacar un disco: Bailando baixo a choiva. Ela escribiu todas as letras, que están dedicadas á esperanza, ao seu pai falecido, ás embarazadas que están desprotexidas e a valorar cada día da nosa vida. Así se converteu nunha artista famosa. Pero non se deixou levar pola fama e seguiu comprometéndose a defender a vida humana. Por iso, nas súas cancións, entrevistas e actividades que realiza, ensina valores para superar as discapacidades. E, sobre todo, comunica mensaxes de esperanza, optimismo e ganas de vivir. Nunha entrevista declarou: «Na miña vida pasei momentos duros, como a morte do meu pai, a do meu irmán. Son momentos de preguntarlle a Deus “por que?”. Pero ao final de todas as escuridades sempre vin luz, hei visto que todo sirve para algo, que Divos non manda nada que non podamos soportar. Todos temos dons para servir aos demais. »No meu disco, canto Sempre hai algo mellor por chegar. Hai momentos en que digo: “Deus, este asunto póñoo nas túas mans”, e iso dáme forza. Deus está aí, non quere nada malo para ninguén. Nesta sociedade, e a estas idades, hai que seguir crendo. »Quixese que a miña música, aínda que é movida, servise tamén para facer silencio e reflexionar. (…) De nena cantaba no coro da parroquia. A música foi a miña salvación nunha infancia dura, cando outros nenos rían de min. Seguín cantando e vi que non é o mesmo cantar porque si que facelo sabendo que así axudas aos demais. (…) Se unha embarazada escoita as miñas cancións e danlle esperanza e iso salva ao seu fillo, todas as críticas que me fagan déronme igual». (A Razón, 3 de decembro de 2010). Actualmente, Miriam Fernández colabora en diferentes ONG e proxectos solidarios a favor da vida humana. Un exemplo é a súa participación no Congreso «O que de verdade Importa», celebrado na Coruña en 2012 e cuxo testemuño se pode ver en Youtube: «Miriam Fernández en “O que de verdade importa”». 1 Diferenciar. Escribe tres comportamentos actuais que desenvolven a «cultura da morte». E outros tres comportamentos que defenden a «cultura da vida». Despois, ordénaos de maior a menor importancia. 2 En que feito e pensamento de Miriam Fernández exprésase a súa conversión a Deus? Por que? 3 Que fai actualmente para construír a cultura da vida? 4 Que che ensina este testemuño sobre a vida humana? 5 Investigar. En parella, escribide unha definición de «conversión cristiá». Despois, buscade unha biografía dun convertido a Deus e a Cristo, e investigade que cambios ocorreron na súa vida. Despois, presentade á clase o voso traballo. 6 Busca na internet e visita e comenta a web e a canción de Miriam Fernández: «Un novo día».

No hay comentarios:

Publicar un comentario

0 puntos en caso de plagios

1º BAC: T.5.1: D.S.I.,PÁG. 92, 6,7,8.

      Definir para qué se reflexiona, a quién se dirige y  quién es su responsable: Principios y Valores de DSI from  AMNI2012 https://es.ca...