4º ESO: T.4:O MESÍAS E A MORAL DA VIDA PÚBLICA: COMEZAMOS, DIALOGAMOS, PÁX 45.

 

Deus envía ao seu Fillo, o Mesías Salvador Deus revélase e intervén na historia para ofrecer o seu amor e salvación.

 #Ante os problemas da humanidade, a Biblia anuncia o nacemento dun Mesías  sufriente que traerá á terra o reino de Deus: un reino espiritual de fe, salvación, xustiza, amor, paz…

 Este reino non é un reino político con territorios, exércitos… Jesús de  Nazaret é a encarnación do reino de Deus e o Mesías Salvador e  sufriente prometido por Deus. 

Hoxe crece a necesidade de buscar solucións aos problemas do mundo e xorden falsos mesías e salvadores con equivocadas solucións. 

A Igrexa católica propón educar a dimensión moral, social e política en cada persoa; seguir a Xesucristo, Mesías Salvador; e practicar a moral xeral de todos os cidadáns e a moral cristiá da vida pública. 

• Que opinas deste texto? Por que?

Reflexionamos

 Para situarnos

 ❚ Os falsos mesías.

 Na historia houbo persoas que se creron  falsamente mesías ou enviados de Deus. Por exemplo: «Un falso Mesías xera interese mundial e preocupa en Australia. Un home que asegura ser Xesucristo  reencarnado “lembra a súa crucifixión”, vive con “María Magdalena” (…). 

As autoridades temen que a súa crecente seita siga gañando adeptos. (…) “Eu resucitei un bo número de persoas… incluíndo ao meu amigo Lázaro”, conta. E está a lograr estender a súa mensaxe a nivel mundial» (http://protestantedigital.com/ 28 de maio de 2013).

 ❚ Os líderes máis destrutivos para a humanidade. 

Créronse mesías e salvadores, e as súas consecuencias foron: « Mao  Zedong, 72 500 000 mortes  (Guerra Civil chinesa e comunismo chinés).  Iósif Stalin, 51 700 000 mortes (comunismo soviético). Adolf Hitler, 42 000 000 mortes (Segunda Guerra Mundial en Europa e nazismo)» (http://remilitari.com/guias/victimario0. htm).

 ❚ Políticos católicos fundaron a actual Unión Europea. 

A destrución de Europa na Segunda Guerra Mundial (1939-1945) levoulles a crear os Estados Unidos de Europa, para fortalecer a democracia e evitar as ditaduras. 

Os máis importantes son o alemán  Konrad Adenauer (1876-1967), o francés Robert Schuman (1886-1963) e o italiano  Alcide de  Gasperi (1881-1954):

 «As ideas  primigenias da formación dunha Europa unida nacen dunha visión cristiá da mesma, sobre todo por parte de Robert Schuman, xa  beatificado pola Igrexa católica e en proceso de  canonización, e  Alcide de  Gasperi, en proceso de  beatificación» 

(A visión cristiá dos pais de Europa, de José Manuel  Saiz.  UNISCI,  n.º 14, maio de 2007, páx. 115).

•  Visionar o vídeo «Os falsos Mesías Chegaron!» en

  https://www.youtube.com/watch?v= CctUSeB22 C0

 • Ler o artigo en liña «Un falso mesías xera interese mundial e preocupa en Australia» en 

http://protestantedigital.com/sociedad/29441/Un_falso_ Mesias_xera_ interes_mundial_e_preocupa_en_Australia

 • Ler o artigo « Beatificación de Robert Schuman, pai da Unión Europea» en 

http://pobresdenazaret.blogspot.com.es/2014/05/ beatificacion-de- robert- schuman-pai.html

 Dialogamos 

1 Que feito impresiónache máis? Por que pensas que se produce? 

2 Que sabes sobre Xesucristo como Mesías? E sobre a moral dos cristiáns na política? 

 T. 4.1:EXPERIENCIAS HUMANAS E CRISTIÁS,  P.47, 1 A 6

https://www.acdp.es/quienes-somos/ acdp/historia/

#Ante os problemas actuais da sociedade, xorden falsos mesías que se presentan como salvadores e como a solución destes problemas.

Con todo, non se comprometen e só buscan o seu propio egoísmo.

Pola contra, as persoas cunha ética ou moral universal, crentes e non crentes, comprométense a promover o ben común.

O seguinte testemuño mostra a unidade que debe existir no cristián entre a súa fe, a súa vida persoal e o compromiso político e social.

1.1 Anxo Herrera  Oria, un propagandista comprometido

Anxo Herrera  Oria naceu en Santander en 1886. A súa familia ensinoulle a confiar en Deus e a preocuparse polos problemas da sociedade.

En 1907, despois de terminar a carreira de Dereito e o doutoramento, aprobou as oposicións ao Corpo de Avogados do Estado. Así logrou un traballo ben pago e con prestixio social.

Pero, no canto de dedicarse a vivir ben e sen preocuparse polos problemas sociais, decidiu comprometerse como cristián laico. Por iso, integrouse na Congregación dos Luíses (grupo católico de mozos universitarios). En 1908 participou na fundación da Asociación Católica de Propagandistas ( ACdP). Un ano despois foi nomeado o seu primeiro presidente.

Nesta época, en España había moitas inxustizas sociais: desigualdade, analfabetismo, paro, pobreza…, e os católicos sufrían ataques e discriminacións.

Para defender a fe e a  justica social, Anxo deu charlas, creou o xornal católico O Debate, a Editorial Católica (1912), as revistas Gracia e Xustiza (humor) e  Jeromín (infantil), organizou o sindicalismo agrario católico, a primeira Escola de Xornalismo de España, etc.

Fundou o Centro de Estudos Universitarios ( CEU), as actuais universidades da  ACdP. Creou o Instituto Social Obreiro e organizou actividades para promover a participación dos católicos na política.

No medio destes compromisos sociais, Anxo Herrera sentía crecer a súa vocación sacerdotal.

Por este motivo, en 1936 ingresou no Seminario de  Friburgo (Suíza). Aos 54 anos foi ordenado sacerdote e continuou traballando pola xustiza social.

En Santander fundou a barriada pesqueira para as familias máis pobres; a Escola Obreira de Aprendices, na que moitos adolescentes aprenderon un oficio e saíron da miseria; a actual editorial Biblioteca de Autores Cristiáns; etc.

En 1947 foi nomeado bispo de Málaga. Alí creou máis de 200 escolas-capelas para ensinar a nenos e a nenas e a adultos analfabetos; fundou varias cooperativas que proporcionaron vivendas a persoas marxinadas; organizou a Asociación de Agricultores Pío  XII, para defender os seus dereitos; formou mestras rurais… As súas homilías eran escoitadas por radio en toda España.

En 1951 inaugurou o Colexio Maior de San Pablo para universitarios. Fundou o Instituto Social León  XIII. En 1960 inaugurou a Escola de Xornalismo da Igrexa e ao ano seguinte a Escola de Cidadanía Cristiá.

Nos seus escritos dicía: «O que dá vida a unha obra  centuplica a súa vida. A obra máis difícil, con tempo e constancia, leva sempre a cabo».

En 1965 foi nomeado cardeal da Igrexa. Faleceu en 1968.

Hoxe está en proceso de ser nomeado beato e santo. A súa obra continúa nos propagandistas, e nos máis de 30 000 alumnos que estudan nas universidades e colexios da  ACdP.

(Tomado e adaptado de: http://www.acdp.es/).

https://www.youtube.com/watch?v= Xc_0 HKps_ uk

1 Explica a introdución deste apartado coas túas propias palabras.

2 Como practicou Anxo Herrera o seu compromiso cristián na vida pública?

3 Que che chama máis a atención da súa vida? Por que? E que che ensina para comprometerche na vida pública?