1º ESO: T.3:DEUS NA HISTORIA DA SALVACIÓN

Comezamos

Deus revélase e intervén na historia

A persoa busca a Deus e El responde manifestándose na historia. Para iso, elixe a  Abrahán,

do que formará o pobo de Israel e co que establece unha alianza no monte  Sinaí. A través de feitos e palabras Deus irá dándose a coñecer ás persoas dese pobo.

Esta historia da manifestación de Deus está recollida nos libros sacros da Biblia.

Estes libros narran as intervencións de Deus na historia e os ensinos que comunica a Israel, o seu pobo, para que viva feliz e sálvese.

Esta intervención influirá positivamente na historia de Israel e da humanidade. Gran

parte da cultura actual, o xudaísmo, o cristianismo e o islam, ten a súa orixe nestas

intervencións e revelacións de Deus.

• Como se revela e manifesta Deus na historia?

Para que o fai?

• Quen é o personaxe da imaxe? Que fixo?

Resultado de  imaxes para  moises en  sinaí  imagenes

Experiencias humanas e cristiás

A Biblia narra como Deus crea ao ser humano por amor e revélalle os seus propósitos máis íntimos: «Quere que todos se salven e cheguen ao coñecemento da verdade» (1 Tim 2, 4). Regálalle a liberdade, para salvarse ou condenarse. Intervén na historia por medio de feitos e personaxes, a través dos cales vai revelando de forma progresiva o seu amor e o seu plan para que se salve e viva eternamente con El, en completa felicidade. Por iso, a esta historia lla chama a Historia da Salvación.

Xesucristo é a maior revelación de Deus e o centro da historia da salvación. O seguinte conto ensínanos a aproveitar o tempo e a nosa vida. Ensínanos a valorar o bo que a realidade nos ofrece.

E así, facer da nosa vida unha historia de amor e felicidade con Deus, cos demais e cun mesmo.

A historia de Israel ensina e axuda á persoa para realizar coa súa vida e o seu tempo unha verdadeira historia persoal.

1.1 Conto: «O viaxeiro»

Había unha vez un neno chamado Charlie. A súa mamá e o seu papá queríano moitísimo. Tiña moitos amigos, pero Charlie non era do todo feliz porque interpretaba que a súa vida non era perfecta. E iso porque tiña que colaborar nas tarefas da casa, porque un amigo rompeulle un xoguete e porque o seu can pasoulle as pulgas.

Así que un día colleu unha maleta e cando os seus pais preguntáronlle para que a quería, contestoulles: «Vou gardar nela todo o meu tempo e viaxarei ata atopar algo perfecto en que empregalo».

E Charlie gardou na súa maleta todos os anos, meses, semanas, días, minutos e segundos da súa vida. Pechou a maleta e marchouse.

Camiñou e camiñou sempre coa súa pesada maleta e dicíase: «O meu tempo está a salvo na maleta. Nada me pode saír mal. Pronto atoparei algo perfecto en que empregalo!».

Unha mañá, chegou a un marabilloso bosque e pensou que se podía quedar alí. Pero ao oír que rompía unha rama, temeu que lle fixese dano e interpretou que o bosque non era perfecto. Así que colleu a súa maleta e seguiu o seu camiño.

Outro día, chegou a un deserto, pero como facía vento e calor, interpretou que non era perfecto. Así que colleu a maleta e seguiu o seu camiño.

Unha tarde, chegou a un océano  resplandeciente. Pero como as augas eran profundas e non sabía nadar, interpretou que o océano tampouco era perfecto e marchouse.

Mentres camiñaba, descubriu miles de oficios, libros, películas, cancións, deportes, afeccións, persoas, marabillas do mundo…, pero como nada era perfecto para el, seguiu o seu camiño.

Ata que unha noite, ancián e canso, deuse conta de que estaba só. O que máis necesitaba neste mundo era alguén con quen poder falar. Así que regresou á súa casa. Charlie soltou a maleta e dixo:

«Xa decidín que facer con todo o meu tempo. Quero pasalo en casa cos meus amigos e contigo».

Pero cando abriu a maleta, só quedaba un mes do seu tempo. Entón, preguntouse onde perdera o tempo que faltaba. E a súa amiga díxolle: «Interpretaches mal como vivir o tempo da túa vida.

O tempo non se pode gardar nunha maleta. Hai que aproveitalo para vivir o mellor que nos ofrece cada día, cada persoa e cada «lugar».

Así se constrúe mellor a historia persoal.

Despois, a súa amiga presentoulle ao seu grupo de amigos. Eles faláronlle das cousas marabillosas nas que empregaran o seu tempo: en ser médico, escritor; en coidar bosques; en defender aos animais…

Ao escoitarlles, viu que non fixera nada. E decidiu aproveitar o seu último mes de vida. Paseou coa súa amiga por bosques e praias. Sorriu e abrazou como nunca o facía. Descubriu e valorou o máis perfecto de cada persoa e de cada lugar. Rezou e deu grazas a deus polo agasallo do tempo, a saúde, a vida e as persoas. E cada vez máis feliz, así foi pasando o mes.

( Darn  Simkin: O viaxeiro.

1 Que narra a Biblia sobre Deus?

2 Onde actúa e maniféstase Deus?

3 Que fixo Charlie coa súa vida e o tempo?

4 Que che chama máis a atención do conto? Por que?

5 Que che ensina para facer coa túa vida, unha historia de amor e felicidade con Deus, cos demais e cun mesmo?

• Quebracabezas para descubrir a maior revelación de Deus:

http://www.aciprensa.com/juegos/rompecabezas/navidad. htm